بچه های آفتاب برنامه نوزدهم

یا حق

موضوع : آداب مسواک

نویسنده : خانم قرائی

ماهان به شدت در فكر است كه تابان وارد می شود و با تعجب می پرسد:

چی شده چرا انقدر تو فكری؟!

ماهان: هیچی یكم فكرم مشغول یكی از بچه ها است. نمی دونم چطوری میشه باهاش حرف زد.

تابان: وا! هیچی می ری پیشش و می گی یكی از بچه ها اومدم باهات حرف بزنم؛ خب اگه قبول كرد كه خب... اگه قبول نكرد كه خب... حرف نمی زنه...

بعد تابان می گه درسته بچه ها؟

بچه ها: بللللللللللله

خب

ماهان با صدای بچه ها به خودش می آید و می گوید:

ای وای سلام یادم رفت   حواس من بازم رفت

با نام و یاد خدا      سلام سلام بچه ها

و تابان و بچه ها در پاسخ به ماهان می گویند:

سلام به روی ماهت       به چشمون سیاهت

همیشه قبل از كلام      یادت بمونه سلام

ماهان: آقاااااااااا بسه دیگه. بیشتر از این شرمندم نكنید. ببخشید. خیلی فكرم مشغوله آخه

تابان: چرا خب؟ چی شده؟ ناراحت همون دوستتی كه می خوای باهاش صحبت كنی... خب... شاید قبول كنه...

تابان: درسته بچه ها؟

بچه ها: بله

تابان: شاید قبول نكنه درسته بچه ها؟

بچه ها: بله

ماهان: اِاِاِاِ قبول نیست چرا سربه سرم می ذارین؟! عوض كمك كردنتونه؟!

تابان: خب نمی گی چی شده؟

ماهان: راستش یكی هست كه عصرها باهامون میاد ورزش؛ یكم به سر و وضعش نمی رسه...

تابان: یعنی چی؟

ماهان: خب ببین همه آدم ها باید بهداشت رو رعایت كنند. این بهداشت هم برای جمعه هم برای فرد.

تابان: یعنی چی؟

ماهان: بذار از بچه ها كمك بگیریم. بچه ها كی میتونه به ما چند تا نمونه از بهداشت های اجتماعی رو بگه؟ یعنی حفظ نظافت و تمیزی كه باید توی سطح شهر و جامعه و خانه رعایت بشه... (آشغال نریختن، برداشتن آشغاال روی زمین، به موقع بیرون گذاشتن زباله، استفاده از وسایل نقلیه عمومی و ...) از بچه ها كمك می گیرد و با راهنمایی بحث را به سمتی كه می خواهد می برد. مثلا: توی كوچه و خیابون و پارك یا تو مكان های عمومی چگونه باید بهداشت را رعایت كرد و ...

ماهان: همونطوری كه بچه ها گفتن برای حفظ بهداشت شهر باید از اتوبوس و تاكسی برای جایی رفتن استفاده كنیم. تا تعداد ماشین های توی خیابون كمتر بشه و هوا كمتر آلوده بشه. باید وقتی توی خیابون هستیم و چیزی می خوریم یا به پارك می ریم آشغال نریزیم؛ البته بگم بچه ها فقط آشغال نریختن هنر نیستا. كسی كه بهداشت شهرش براش مهمه اگر روی زمین آشغال هم ببینه برمیداره تا از زشت شدن چهره شهر جلوگیری كنه.

بعد از بچه ها راجع به بهداشت شخصی سوال می پرسد و می گوید:

حالا كی می تونه چند تا نمونه از رعایت بهداشت فردی یا شخصی مثال بزنه؟ یعنی بگه برای حفظ نظم و تمیزی خودمون باید چه كنیم؟ (مسواك زدن، حموم كردن، شانه كردن موی سر، پوشیدن لباس های تمیز و مرتب و ...)

تابان: چقدر بهداشت معنی داشت... آفرین كه این همه بلدین. حالا اینا چه ربطی به دوست شما داره؟ نكنه حموم نمی ره شده مثل شلخته ها؟ (با خنده می گه)

ماهان: یكی از بچه های ورزشگاه به تمییزیش رسیدگی نمی كنه؛ همیشه بهم ریخته است؛ مسواك نمی زنه و دهنش بوی بدی داره و بوی جورابش نگو! وای وای وای

متاسفانه تك تك بچه ها از دستش خسته شدن و دلشون نمی خواد خیلی باهاش حرف بزنن.

تابان: خب گناه داره تنها بشه. خدا رو خوش نمیاد كه!

ماهان: خب همون دیگه. منم دلم نمی خواد یه طوری بشه كه بچه ها از دورش برن و باهاش دوستی نكنن. ولی خب نمی دونم چطوری بهش بگم كه ناراحت نشه. اصلا ببینم بچه ها شماها دوست دارید اگر كسی قراره به شما راجع به یه كار بدتون تذكر بده چطوری بگه؟ (از بچه ها نظرسنجی می كنه و خودش هم در پاسخ ها كمك می كند: آروم بگه، تو جمع نگه و به خودم بگه، مسخره نكنه، به بقیه بچه ها راجع به مشكل من حرف نزنه و ...)

تابان: آفرین واقعا درسته گفتین. خیلی بده كه آدم راجع به بدی های همدیگه حرف بزنه و مشكل دوستش یا هر آدم دیگه ای رو هرجا بشینه و بگه. زشته اصلا...بعدم اگه یه طوری به ادم راجع مشكلش حرف بزنن كه دلش بشكنه حتما همونطوری می شه... مادر جونم گفته!

ماهان: حالا باید سعی كنم خیلی دوستانه باهاش حرف بزنم و از مشكلش باهاش صحبت كنم...

ماهان و تابان:

شكر خدای مهربون       امروز بودین مهمونمون

تمیزی رو یادتون نره       كه ناخوشی رو می بره